Bogdan Markowski (rzeźbiarz)

---

Życiorys

W 1970 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych (obecnie Akademię Sztuk Pięknych) w Gdańsku, zdobywając dyplom z zakresu rzeźby oraz projektowania rzeźbiarsko-architektonicznego. Jego dzieła są częścią zbiorów takich instytucji jak m.in. Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku oraz Muzeum Regionalne w Stalowej Woli.

Artysta może pochwalić się licznymi wystawami zbiorowymi oraz uczestnictwem w plenerach, które odbyły się między innymi w Wdzydzach Kiszewskich, Orońsku i na Wyspie Sobieszewskiej. Jego prace, często charakteryzujące się intymnym podejściem do formy, zdobyły uznanie w świecie sztuki.

Jednym z wyróżnień, które zdobył, jest autorstwo kameralnych rzeźb wręczanych podczas gali Listy Stu najbardziej wpływowych osób w ochronie zdrowia. W 2005 roku rzeźbę otrzymał Marek Balicki, a następnie w latach 2006 i 2007 nagrody te przypadły Zbigniewowi Relidze oraz Ewie Kopacz w kolejnych latach.

Twórczość

Bogdan Markowski to rzeźbiarz, który z pasją podchodzi do pracy z kamieniem. Jak zauważa kurator Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, dla artysty ten materiał rzeźbiarski stanowi duże wyzwanie. Markowski długo oswaja się z oporem kamienia, starając się jednocześnie nie ingerować nadmiernie w jego pierwotny kształt. Zamiast tego, uwydatnia atuty, które tkwią w naturalnym materiale. Niektóre rzeźby artysty zyskują wewnętrzne napięcie dzięki subtelnemu polerowaniu krągłości, podczas gdy inne wprowadzają dysonans poprzez dodanie obcych elementów, takich jak brąz.

Artysta pracuje głównie w Ośrodku Pracy Twórczej Rzeźbiarzy w Orońsku, ale posiada również własną pracownię w Witoszynie. W ramach wystaw jego dzieł, które odbyły się w różnych miejscach, wyróżniają się duże rzeźby plenerowe, zrealizowane głównie z granitu lub marmuru. Jego pomniki można spotkać w różnych lokalizacjach w Polsce, co świadczy o jego szerokim zasięgu i uznaniu w środowisku artystycznym.

Markowski miał okazję zaprezentować swoje prace m.in. na Zamku w Lublinie oraz na Zamku w Kazimierzu Dolnym, gdzie zorganizowano wystawę pod tytułem „Erraticus”. W ramach tej ekspozycji zaprezentowano 29 rzeźb, które zostały wykonane z granitowych głazów narzutowych, przetransportowanych przez naturę przez miliony lat. Wystawa nosiła nazwę „Erraticus”, co w łacinie oznacza „błądzący”. Przy tej okazji warto zwrócić uwagę na myśli wyrażone przez profesora A. J. Pastwę, która podkreśla, że „Głazy narzutowe i w ogóle kamień mają swój ciężar i statykę.”

Te słowa doskonale oddają podejście Markowskiego do jego twórczości. Jako artysta nie stara się przełamywać materialności kamienia, lecz z szacunkiem traktuje jego naturalne walory. Jak zauważa profesor L. Lameński, w jego rzeźbach odczuwalny jest monumentalizm, który podkreśla strukturę oraz kolorystykę używanych przez niego materiałów. Dr W. Odorowski dodaje, że w dziełach artysty można dostrzec pokorę wobec samego tworzywa, co wzmaga szacunek i głębie w interpretacji jego prac.

Jedną z najbardziej rozpoznawalnych rzeźb Bogdana Markowskiego jest figura psa „Werniksa”, która została odsłonięta w 2000 roku w Kazimierzu Dolnym. Zgodnie z lokalną legendą, Werniks miał przewodzić kazimierskim psim ulicznikom. Historia głosi, że razem ze swoim właścicielem wyjechał do Gdańska, by ostatecznie powrócić do Kazimierza, gdzie znalazł się w centrum twórczości artysty.

Wystawy

W ciągu swojej kariery Bogdan Markowski zorganizował szereg wystaw, które świadczą o jego wszechstronności i pasji do sztuki rzeźbiarskiej. Wśród nich wyróżniają się:

• „Erraticus” na Zamku w Kazimierzu Dolnym,
• Galeria Sztuki spa spot im. Jacka Sempolińskiego w Nałęczowie,
• 40-lecie pracy artysty – Muzeum Stalowej Woli,
• 40-lecie pracy artysty – Centrum Rzeźby Orońsko.

---

Oceń: Bogdan Markowski (rzeźbiarz)

---