Kościół garnizonowy Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Lublinie

---

Historia

Świątynia została zbudowana w roku 1904 jako cerkiew dla wojska i policji carskiej. Powstała dzięki wysiłkom żołnierzy 18 Brygady Artylerii armii carskiej, stacjonujących w Lublinie. Przez lata 1904-1915 pełniła funkcję cerkwi pułkowej, służąc rosyjskim żołnierzom. Jednak w 1915 roku, po przybyciu wojsk austriackich, cerkiew została zamknięta.

W okresie od 1915 do 1918 roku świątynia była praktycznie nieużywana, co doprowadziło do jej znacznego zniszczenia. W czasie I wojny światowej rozważano przerobienie cerkwi na kino lub łaźnię miejską, jednak przeciwko tym planom wystąpił biskup lubelski Marian Leon Fulman. Na jego prośbę biskup polowy Wojska Polskiego generał Stanisław Gall powołał do służby duszpasterskiej w Lublinie kapłana diecezji warszawskiej, księdza kapitana Stanisława Małka, który zajął się ratowaniem świątyni.

Ksiądz Małek dostosował cerkiew do potrzeb liturgii katolickiej, a także nadał jej nową nazwę: „Załogowy Kościół Wojska Polskiego w Lublinie”. Był również kapelanem 8 Pułku Piechoty Legionów, który miał swoją siedzibę w Lublinie. W latach 1927-1932 zrealizowano prace restauracyjne oraz przebudowę budynku, w które zaangażowany był ksiądz Władysław Miegoń. Plany przebudowy opracował porucznik inżynier Władysław Wojciechowski.

Podejmując się rozbudowy, zdecydowano o usunięciu wszelkich elementów architektury cerkiewnej zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. Przebudowano dach, a z wieży usunięto hełm, który był charakterystyczny dla rosyjskich cerkwi. Wzniesiono trzy ołtarze oraz umieszczono figury świętego Jerzego i świętego Marcina po obydwu stronach ołtarza głównego. Zainstalowano nową ambonę i chrzcielnicę, a organy zakupiono z budżetu wojskowego, dostarczone przez firmę Jezierski.

Polichromię wnętrza wykonał zespół artystów pod kierunkiem profesora Karola Frycza, w skład którego wchodzili malarze Stanisław Cegielski, Henryk Plich oraz rzeźbiarz Wojciech Durek. Wszystkie te prace odbyły się pod nadzorem kapitana inżyniera Ignacego Gracy, który kierował budową.

30 września 1933 roku miała miejsce konsekracja kościoła przez biskupa polowego Wojska Polskiego generała Józefa Gawlinę, w obecności wojskowych, na czele z dowódcą DOK II generałem Jerzym Dobrodzickim, a także przedstawicieli władz wojewódzkich i miejskich oraz licznie zgromadzonych mieszkańców Lublina.

Dnia 4 kwietnia 1976 roku, biskup lubelski Bolesław Pylak erygował przy tej świątyni parafię cywilną. Następnie, w 1991 roku, po przywróceniu Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego, biskup Sławoj Leszek Głódź ustanowił przy kościele parafię wojskową.

Cerkiew została wpisana do gminnej ewidencji zabytków miasta Lublin, co podkreśla jej znaczenie w historycznym dziedzictwie regionu.

---

Oceń: Kościół garnizonowy Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Lublinie

---