Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Lublinie

---

Historia

Budowa kościoła Matki Boskiej Nieustającej Pomocy zainaugurowała się 25 września 1906 roku, a jego konsekracja miała miejsce 6 grudnia tego samego roku. Całkowity koszt budowy wyniósł 4000 rubli, które zostały pokryte przez wiernych. W obrębie budynku, oprócz samego kościoła, zaaranżowano również przestrzeń na szkołę, ochronkę, szwalnię, kuchnię oraz mieszkania dla kapłana i nauczyciela.

W dniu 16 stycznia 1911 roku zatwierdzono projekty rozbudowy, które przewidywały dodanie jednopiętrowego aneksu od strony północnej. Niestety, ze względu na zawirowania, w tym czasowe zamknięcie świątyni przez austriackie władze okupacyjne w latach 1914-1917, rozbudowę zrealizowano dopiero w 1924 roku.

Szkoła oraz ochranka funkcjonowały do 1947 roku, a następnie wolne pomieszczenia zaczęto wykorzystywać najpierw na salę katechetyczną, a potem na potrzeby plebanii oraz kaplicy w okresie zimowym.

Na początku lat 80. XX wieku przeprowadzono prace konserwatorskie, które miały na celu poprawę stanu budynku, osłabionego przez budowę i ruch na obecnej alei Solidarności. W 1987 roku, niefortunnie, doszło do pożaru, który zniszczył wnętrze kościoła, w tym oryginalne wyposażenie, takie jak ołtarz z konfesją. W kolejnych latach podejmowano wysiłki naprawcze, jednak pierwotny wystrój nigdy nie został przywrócony.

Architektura

Kościół, wzniesiony z czerwonej cegły, zachwyca swoją architekturą. Składa się z dwóch kondygnacji, a jego zewnętrzny wygląd oraz liczne detale mają dość oczywisty związek z innymi budowlami mariawickimi, które były tworzone w zbliżonym okresie.

W odróżnieniu od powszechnego w architekturze mariawickiej stylu neogotyckiego, lubelska świątynia wyróżnia się neobarokowym frontonem. Jej dwuspadowy dach, pokryty solidną blachą, od frontu wieńczony jest krzyżem, co nadaje jej charakterystyczny profil. Z tyłu budowli wznosi się wieżyczka zakończona sygnaturką, a do kościoła prowadzą murowane schody, które dodają mu majestatu.

Wnętrze zachwyca swoją przestronnością; nakryte jest kolebkowatym sklepieniem, które nadaje mu wizualnej lekkości. Obecny ołtarz, niezwykle efektowny, podparty jest przez dwadzieścia tralek, które podtrzymują stół ołtarzowy. Nad nim znajduje się cyborium w eleganckich białych i złotych barwach, pełniące rolę miejsca przechowywania hostii.

Po prawej stronie ołtarza wisi obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, natomiast po lewej stronie można podziwiać portret Marii Franciszki Kozłowskiej, znaczącej postaci w historii mariawityzmu. W bliskiej odległości od ołtarza umiejscowiona jest ambona o białym i złotym zdobieniu, wspierana przez dwanaście kolumienek, co nadaje przestrzeni jeszcze więcej elegancji.

Również ściany kościoła zdobią płaskie drzeworyty, na których przedstawiona jest Droga Krzyżowa, co sprzyja duchowej refleksji wiernych. Drewniane ławki umieszczone w świątyni, które powstały przed II wojną światową, dodają miejscu historycznego charakteru oraz przytulności.

---

Oceń: Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Lublinie

---