Ulica Łęczyńska w Lublinie


Ulica Łęczyńska w Lublinie to ważny element infrastruktury tego miasta, stanowiąca kluczową arterię komunikacyjną w dzielnicy Tatary. Jej znaczenie w codziennym życiu mieszkańców jest ogromne, bowiem umożliwia łatwy dostęp do różnych usług oraz instytucji, a także łączy wiele ważnych punktów w regionie.

Bez wątpienia, ulica ta jest istotnym szlakiem dla pojazdów oraz pieszych, co wyróżnia ją jako centralny element struktury urbanistycznej Lublina.

Historia

Nazwa ulicy Łęczyńskiej jest związana z historycznym szlakiem handlowym, który prowadził w kierunku miejscowości Łęczna, oddalonej o 20 km od Lublina. Rozkwit tego szlaku miał miejsce w drugiej połowie XIX wieku, co korespondowało z licznie powstającymi liniami kolejowymi, w tym z budową bocznicy do Tatary w 1883 roku, która kierowała się w stronę młyna braci Krauze.

Na mapach z 1912 roku obecna ulica Łęczyńska pojawiła się jako „Droga do Cementowni”. To oznaczenie związane było z kopalniami odkrywkowymi kamienia wapiennego, które funkcjonowały w tym obszarze w tamtym czasie. W okresie międzywojennym nastąpiła częściowa regulacja ulicy, a rozkwit komunikacji przeniósł się na nowo powstające osiedla.

W 1928 roku uruchomiono rzeźnię miejską, co przyczyniło się do unowocześnienia północno-wschodniego odcinka ulicy, który w latach 50. XX wieku został przekształcony w odrębną ulicę Turystyczną. Aż do końca lat 70. ul. Łęczyńska łączyłaBronowice z ul. Mełgiewską. Niestety, rozwój obwodnicy miejskiej oraz budowa wiaduktu nad Al. Witosa doprowadziły do tego, że ulica została podzielona na dwa niepołączone odcinki.

Po 1950 roku tereny wzdłuż ulicy Łęczyńskiej zyskały nowe przeznaczenie i zaczęto je adaptować pod budownictwo mieszkaniowe. W latach 1950–1972 powstały tutaj osiedla mieszkalne, znane jako „ZOR Tatary” oraz „Motor”, które znacząco wpłynęły na rozwój urbanistyczny tej części Lublina.

Opis

Ulica Łęczyńska w Lublinie rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z takimi ulicami jak Fabryczna, Droga Męczenników Majdanka oraz Wolska, będąc naturalnym przedłużeniem tej ostatniej.

Droga ta przebiega w linii prostej aż do momentu dotarcia do wiaduktu nad Aleją Witosa, który stanowi część obwodnicy miejskiej. Przed wiaduktem ulica zakręca w kierunku linii kolejowej oraz dworca północnego, PKP, przekształcając się w ul. Hutniczą.

Natomiast dalszy odcinek tej ulicy to niewielka osiedlowa uliczka, która biegnie od ul. Maszynowej wzdłuż ul. Emanuela Grafa do ul. Mełgiewskiej.

Zabytki

W Lublinie, na ulicy Łęczyńskiej, znajdują się liczne zabytki, które przyciągają uwagę zarówno mieszkańców, jak i turystów.

  • pozostałości cementowni „Firlej”, obecnie Lubelska Fabryka Wag, zlokalizowanej pod adresem ul. Łęczyńska nr 58,
  • zespół dworski na Tatarach, usytuowany przy ul. Łęczyńskiej nr 50, pomiędzy ulicami Łęczyńska, Przyjaźni oraz rzeką Bystrzycą (pozostałości),
  • zespół tzw. magazynów zbożowych, obecnie znanych jako „Eldorado”, znajdujących się przy ul. Łęczyńskiej nr 7/9, datowanych na początek XX wieku (pozostałości).

Przypisy

  1. Rozkład Jazdy. ZTM w Lublinie. [dostęp 04.07.2021 r.]
  2. Marta Denys, Marek Wyszkowski: Lublin i okolice. Przewodnik. Lublin: ideaMEDIA, 01.01.2000 r., s. 199. ISBN 83-88104-08-X.

Oceń: Ulica Łęczyńska w Lublinie

Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:11