Bohdan Paszkowski (profesor)


Bohdan Paszkowski, urodzony 28 marca 1916 roku w Lublinie, a zmarły 13 sierpnia 2000 roku w Warszawie, był wybitnym polskim naukowcem, który poświęcił swoje życie badaniom w dziedzinie elektroniki.

Jako profesor zwyczajny, Paszkowski zyskał uznanie w środowisku akademickim i stał się członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Jego wkład w rozwój nauki nie ograniczał się jedynie do badań, lecz obejmował również kształcenie przyszłych pokoleń naukowców oraz inżynierów.

W ciągu swojej kariery był wielkim wychowawcą, który promował aż 30 prac doktorskich, a także oceniał ponad 100 rozpraw doktorskich i habilitacyjnych. Jako niezależny opiniodawca teren ten przyczynił się do kształtowania polskiej myśli naukowej.

Życiorys

Bohdan Paszkowski, wybitny naukowiec, rozpoczął swoją edukację w 1933 roku, kończąc prywatne gimnazjum im. Stefana Batorego. Następnie przeniósł się do Warszawy, by rozpocząć naukę na Wydziale Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Równocześnie podejmował studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, co świadczy o jego szerokich zainteresowaniach oraz chęci zdobywania wiedzy w różnych dziedzinach.

W 1936 roku połączył naukę z praktyką, pracując jako kreślarz w Instytucie Metalurgii i Metaloznawstwa, kierowanym przez profesora Jana Czochralskiego. Już w rok później, w 1937, zmienił miejsce zatrudnienia na Państwowe Zakłady Tele- i Radiotechniczne, gdzie pozostawał do wybuchu II wojny światowej. Po wybuchu konfliktu zbrojnego wrócił do rodzinnego Lublina, gdzie pracował jako elektryk w Lubelskich Zakładach Elektryfikacji, a także brał aktywny udział w ruchu oporu, montując urządzenia nadawczo-odbiorcze.

W 1944, po wkroczeniu Armii Czerwonej, powierzono mu ważną rolę zastępcy kierownika resortu Poczty, Telegrafu i Komunikacji. Po roku wrócił do Warszawy i został zatrudniony przez profesora Janusza Groszkowskiego w Katedrze Radiotechniki na Politechnice Warszawskiej. Jednocześnie rozpoczął pracę w Zakładzie Elektroniki Z-3 w Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym, gdzie wykładał oraz prowadził badania do 1953 roku.

W 1946 roku uzyskał stopień inżyniera, a następnie w 1961 roku, tytuł profesora nadzwyczajnego, by w 1969 roku stać się profesorem zwyczajnym. Pod jego kierownictwem Katedra Przyrządów Elektronowych na Politechnice Warszawskiej zyskała na znaczeniu. W latach 1953-1958 pracował w Zakładzie Elektroniki Instytutu Podstawowych Problemów Techniki Polskiej Akademii Nauk, gdzie organizował i koordynował badania w zakresie elektroniki.

Od 1963 roku był przewodniczącym zespołu problemowego „Elektronika Kwantowa”, co przyczyniło się do rozwoju krajowych badań nad laserami i maserami. W 1965 roku został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk (PAN), a w 1976 roku awansował na członka rzeczywistego. W 1966 objął stanowisko dyrektora Instytutu Technologii Elektronowej PAN, który odegrał istotną rolę w rozwoju polskiego przemysłu półprzewodnikowego.

W 1970 roku Paszkowski został zastępcą dyrektora ds. naukowych Naukowo-Produkcyjnego Centrum Półprzewodników. W 1977 roku ponownie zatrudniono go w Instytucie Technologii Elektronowej na Politechnice Warszawskiej. Dwa lata później, w 1978 roku, powołano go na dyrektora Instytutu Fizyki na Wydziale Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej, które stanowisko piastował do 1986 roku.

Bohdan Paszkowski był także pionierem w dziedzinie publikacji naukowych. Był założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma „Electron Technology”, które ukazuje się od 1968 roku, oraz członkiem redakcji znanego czasopisma „Elektronika” od 1960 roku. Był wieloletnim doradcą naukowym dla przemysłu elektronicznego i czynnie uczestniczył w radach naukowych różnych instytutów oraz organizacji przemysłowych.

Za swoje osiągnięcia został wyróżniony tytułem doktora honoris causa nadanym przez Wojskową Akademię Techniczną im. Jarosława Dąbrowskiego w 1986 roku. Bohdan Paszkowski spoczywa nacmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 45, rząd 3, grób 20).

Odznaczenia

Lista uznania dla Bohdana Paszkowskiego obejmuje wiele istotnych nagród i odznaczeń, które podkreślają jego osiągnięcia w dziedzinie nauki oraz dydaktyki.

  • Nagrody I stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego i Nauki otrzymane trzykrotnie w latach 1963–1970,
  • Nagroda Ministra Obrony Narodowej przyznana w 1975 roku,
  • Zespołowa Nagroda Państwowa II stopnia, przyznana w 1968 roku,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1969 roku,
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1976 roku,
  • Order Sztandaru Pracy II klasy, przyznany w 1970 roku,
  • Order Sztandaru Pracy I klasy, przyznany w 1985 roku.

Warto również wspomnieć o dodatkowych odznakach i medalach resortowych oraz stowarzyszeniowych, które Bohdan Paszkowski zdobył przez lata:

  • Medal Komisji Edukacji Narodowej, otrzymany w 1984 roku,
  • Medal im. Bolesława Rumińskiego, nadany przez Naczelną Organizację Techniczną,
  • Złota Odznaka „Zasłużony dla Politechniki Warszawskiej”, przyznana w 1978 roku.

Publikacje

Profesor Bohdan Paszkowski to wybitny specjalista w dziedzinie elektroniki, którego dorobek naukowy obejmuje wiele znaczących prac. Jego artykuły znalazły swoje miejsce zarówno w polskich, jak i zagranicznych czasopismach naukowych, co świadczy o jego uznaniu w międzynarodowym środowisku badawczym.

Wśród publikacji, które wyszły spod jego ręki, znajdują się:

  • lampy elektronowe (1953),
  • optyka elektronowa (1960),
  • włókna światłowodowe (1978),
  • Electronic Universal, Vademecum (Pergamon Press, Londyn i McMillan, Nowy Jork, 1964),
  • Electron Optics (Iliffe, Londyn i Am. Elsevier, Nowy Jork, 1968),
  • Technika i społeczeństwo XXI wieku,
  • Setna rocznica urodzin Profesora Janusza Groszkowskiego,
  • Janusz Groszkowski w Wojsku Polskim,
  • Świat z perspektywy ELTE-80 (współautor A. Hałas),
  • Profesor Jan Czochralski (współautor A. Jeleński),
  • Poradnik inżyniera elektronika (redaktor) (1971),
  • Elektronika jako nowa dyscyplina naukowa (1977).

Każda z tych prac wnosi istotny wkład w rozwój nauki oraz techniki, a ich wpływ jest dostrzegalny w wielu aspektach współczesnej elektroniki.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: IRENA PASZKOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 10.02.2020 r.]

Oceń: Bohdan Paszkowski (profesor)

Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:12