Bogdan Adamczyk (fizyk)

---

Życiorys

W 1950 roku Bogdan Adamczyk rozpoczął swoje studia w dziedzinie fizyki na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, konkretnie na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii. W 1953 roku obronił swoją pracę magisterską, która była przygotowywana pod okiem prof. Stanisława Ziemeckiego, noszącą tytuł „Centra barwne w kryształach NaCl”. Już w trakcie studiów zaangażował się w prace laboratoryjne w laboratorium prowadzonym przez prof. Wacława Staszewskiego. Później dołączył do Zespołu Badawczego, który został stworzony przez prof. Włodzimierza Żuka.

W 1963 roku przedstawił swoją pracę na temat spektrometrii mas, zatytułowaną „Spektrometr mas z polem elektrycznym o częstości radiowej i nieliniowym rozkładzie potencjału”. W efekcie, uzyskał stopień doktora nauk fizycznych oraz objął stanowisko adiunkta. W 1965 roku spędził dziewięć miesięcy na stażu w Instituut voor Atomen Molecuulfysica w Amsterdamie, gdzie prowadził badania dotyczące jonizacji wybranych atomów i molekuł. Jego mentorem w tym okresie był prof. Jacob Kistemaker.

W 1969 roku Adamczyk uzyskał tytuł docenta, a dwa lata później, po przedstawieniu rozprawy dotyczącej „Pomiarów przekrojów czynnych na jonizację pojedynczą i wielokrotną atomów He, Ne i Ar elektronami przy pomocy spektrometru mas z całkowitą transmisją jonów”, osiągnął stopień doktora habilitowanego. W 1972 i 1985 roku ponownie miał okazję przebywać na stażach w Amsterdamie, a w 1978 roku odwiedził USA, gdzie w Pennsylvania State University w Laboratorium Human Performance Research zajmował się badaniem składu powietrza wydychanego przez osoby jąkające się podczas mówienia.

Od 1970 roku Adamczyk pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu, a między 1978 a 1987 roku był dyrektorem Instytutu Fizyki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Był inicjatorem powstania Zakładu Fizyki Stosowanej, gdzie kierował badaniami naukowymi. W 1980 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1990 roku uczelnia powołała go na stanowisko profesora zwyczajnego. Po długiej i owocnej karierze, w 2000 roku przeszedł na emeryturę.

Dorobek naukowy

Bogdan Adamczyk był wybitnym specjalistą w dziedzinie spektrometrii mas, a także pełnił rolę koordynatora w obszarze fizyki w WSK PZL-Świdnik. Pomimo osobistej trudności w wymowie, w lipcu 1957 roku opracował nowatorską metodę „Echo”, która bazowała na zjawisku opóźnionego sprzężenia zwrotnego w mówieniu. Metoda ta znalazła zastosowanie w terapii jąkania, przyczyniając się do stworzenia korektora mowy oraz ogólnopolskiego echo-telefonicznego systemu korekcji mowy. Jego zasługi zostały docenione, co zaowocowało przyznaniem tytułu Polaka Roku w 1964 roku. Badania prowadzone przez Adamczyka miały miejsce w lubelskiej Pracowni Foniatrycznej oraz na koloniach dla dzieci z problemami jąkania.

Publikacje

• Trening i psychoterapia w metodzie „echo” /1973/;
• Spektrometria mas i elektromagnetyczna separacja izotopów /1980/ (pod redakcją Włodzimierza Żuka);
• Technologia elektronowa: III konferencja naukowa, Poznań 22-25 czerwca 1987: streszczenia referatów, komunikaty z komentarzem naukowym Bogdana Adamczyka /1987/;
• Stymulacja kanałem słuchowym, wzrokowym i dotykowym procesu mówienia jąkających się /1987/ (pod redakcją: Bogdan Adamczyk, Wiesława Kuniszyk-Jóźkowiak, Elżbieta Smołka);
• Jąkanie: Materiały IX Naukowego Zjazdu Polskiego Towarzystwa Logopedycznego Lublin, 24 i 25 września 1987 r. (pod redakcją Leona Kaczmarka i Bogdana Adamczyka) /1987/;
• Współczesne trendy w logopedii /1990/ (współautor Zbigniew Tarkowski);
• Kto jest kim w polskiej logopedii /1996/ (pod redakcją: Bogdan Adamczyk, Wiesława Kuniszyk-Jóźkowiak, Elżbieta Smołka).

Członkostwo

Bogdan Adamczyk, uznawany za autorytet w dziedzinie fizyki, jest również aktywnym uczestnikiem wielu instytucji naukowych. Jego wkład w rozwój nauki oraz działalność w organizacjach zawodowych są szczególnie godne uwagi.

• członek założyciel Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Próżniowego,
• członek Lubelskiego Towarzystwa Naukowego,
• członek European Physical Society,
• viceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Agrofizyki PAN w Lublinie,
• viceprzewodniczący oraz przewodniczący Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Logopedycznego,
• redaktor naczelny rocznika „Logopedia”.

Jego zaangażowanie w różnorodne przedsięwzięcia naukowe odzwierciedla pasję do odkrywania nowych horyzontów w dziedzinie fizyki oraz logopedii.

Odznaczenia

Bogdan Adamczyk, wybitny fizyk, został uhonorowany wieloma odznaczeniami za swoją działalność naukową i społeczną, w tym:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Odznaka „Za Zasługi dla Lubelszczyzny”.

---

Oceń: Bogdan Adamczyk (fizyk)

---