Bronisław Michelis

---

Życiorys

Bronisław Michelis to postać o wielkiej erudycji i znaczących osiągnięciach w dziedzinie inżynierii. Swoją edukację rozpoczął od ukończenia gimnazjum filologicznego w Lublinie w 1888 roku. Następnie podjął studia na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, gdzie studiował na Wydziale Fizyko-Matematycznym, a po rocznym kursie kontynuował naukę na Politechnice Ryskiej. Ostatecznie uzyskał dyplom inżyniera mechanika w 1897 roku, zdobywając wyróżnienia za celujące wyniki oraz złotą odznakę. Już w latach 1895–1897 pełnił rolę asystenta w katedrze mechaniki.

Podczas swojego pobytu w Rydze, aktywnie angażował się w polskie organizacje studenckie, co pokazuje jego przywiązanie do kultury i wspólnoty. Po ukończeniu studiów elektrotechnicznych na Politechnice w Karlsruhe, Michelis zaczynał karierę jako projektant elektrowni miejskich oraz zakładów przemysłowych w przedsiębiorstwie „Gesellschaft für Elektrische Industrie”. Jego doświadczenie obejmowało również pracę jako naczelny inżynier w Towarzystwie Akcyjnym Karola Scheiblera w Łodzi, gdzie min. zajmował się elektryfikacją kopalń „Saturn” oraz „Wojkowice”. W 1903 roku zdobył dyplom inżyniera technologa na Politechnice Ryskiej.

Michelis był również aktywnym członkiem łódzkiej Sekcji Technicznej Warszawskiego Oddziału Towarzystwa Popierania Rosyjskiego Przemysłu i Handlu. W latach 1908–1909 pełnił funkcję naczelnego inżyniera w zakładach włókienniczych firmy S. Jenny w Hard–Fußach, gdzie jego prace koncentrowały się na elektryfikacji oraz modernizacji zakładów przemysłowych. W Łodzi, gdzie powrócił po tych doświadczeniach, przez wiele lat rozwijał swoje umiejętności, pracując aż do 1932 roku jako naczelny inżynier, a do 1939 roku jako dyrektor i prokurent w Zakładach Przemysłu Bawełnianego Ludwika Geyera, prowadząc znaczące projekty mające na celu rozbudowę oraz unowocześnienie zakładów przemysłowych.

Pozostała działalność

W czasie I wojny światowej, Bronisław Michelis zaangażował się w działalność Komisji Szacunkowej Miejskiej w Łodzi, a także aktywnie uczestniczył w pracach wielu organizacji, takich jak Łódzkie Stowarzyszenie Techników czy Polski Komitet Normalizacyjny. W 1919 roku został członkiem rady krajowej Polskiej YMCA w Warszawie, a także przewodniczącym komitetu budowy gmachu YMCA w Łodzi. W latach 1922–1928 był prezesem Stowarzyszenia Elektryków Polskich, a od 1924 do 1932 roku zasiadał w zarządzie głównym SEP. Od 1932 do 1939 roku pełnił funkcję prezesa Łódzkiego Stowarzyszenia Techników, a po wojnie był prezesem Oddziału Łódzkiego Naczelnej Organizacji Technicznej i założycielem łódzkiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, które po 1946 roku przekształciło się w Łódzkie Towarzystwo Naukowe.

Życie prywatne

Bronisław Michelis pochodził z rodziny prawniczej. Jego ojcem był Marcin Władysław Michelis, a matką Matylda z Hinczów. Dwukrotnie zmieniał stan cywilny; jego pierwszą żoną została Stanisława Newlin–Wagner, z którą miał syna Bronisława Juliusza (1900–1956). Drugą żoną była jego siostrzenica Helena Okulicz–Woyciechowska.

Bronisław Michelis zmarł 10 grudnia 1960 roku w Łodzi, gdzie został pochowany na Starym Cmentarzu.

Publikacje

Bronisław Michelis był znaczącą postacią w dziedzinie energetyki i oświetlenia przemysłowego, a jego prace nadal mają istotne znaczenie w tej branży. W swoim dorobku posiadał m.in.:

• „Monografia energetyki włókienniczej w Polsce” (1950, maszynopis),
• „Oświetlenie zakładów przemysłowych” (1953, jako współredaktor).

Oprócz własnych publikacji, Michelis współpracował przy tworzeniu różnych materiałów i opracowań, które miały na celu rozwój wiedzy na temat oświetlenia w przemyśle.

• Wśród nich znajduje się publikacja Władysława Felhorskiego „Oświetlenie w przemyśle włókienniczym” (1951),
• oraz wydawnictwo Instytutu Elektrotechniki „Oświetlenie elektryczne zakładów przemysłu jedwabniczo-galanteryjnego” (1952).

Prace Michelisa odgrywały kluczową rolę w doskonaleniu standardów oświetleniowych w przemyśle, co przyczyniło się do poprawy warunków pracy wielu osób.

Odznaczenia

W uznaniu jego licznych osiągnięć i wkładu w rozwój przemysłu, Bronisław Michelis został wyróżniony różnymi odznaczeniami. Do najważniejszych należą:

• Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany za jego znaczące osiągnięcia w zakresie zabezpieczenia, odbudowy oraz organizacji przemysłu, w roku 1946,
• Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał z okazji 50-letniego jubileuszu pracy w Polskim Przemyśle Włókienniczym w roku 1947,
• W 1950 roku uhonorowano go godnością członka honorowego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Włókienniczego,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymał w roku 1955.

---

Oceń: Bronisław Michelis

---