Tadeusz Baniewicz

---

Życiorys

Urodziny Tadeusza Baniewicza miały miejsce 6 czerwca 1879 roku w Lublinie, w rodzinie, która mogła się poszczycić wojskowymi tradycjami. Po ukończeniu klasycznego gimnazjum postanowił kontynuować naukę w Warszawie, gdzie w 1905 roku uzyskał dyplom inżyniera w Warszawskim Instytucie Politechnicznym. Zaraz po zdobyciu tego dokumentu, rozpoczął pracę jako inżynier odpowiedzialny za sieci i ruch w Tramwajach Warszawskich.

W roku 1908, po uruchomieniu elektrycznych tramwajów w Warszawie, kontynuował swoje studia z zakresu elektrotechniki, ucząc się w Brukseli, Frankfurcie nad Menem oraz Hamburgu. W 1910 roku poślubił Janinę Mrajską, a ich nowe życie zaczęło się w Wilnie, gdzie Baniewicz miał okazję zaprojektować system tramwajowy dla miasta. Dwa lata później rozpoczął pracę w rosyjskiej filii firmy Siemens-Schuckert w Petersburgu.

W 1918 roku, po zakończeniu wojny, powrócił do Polski i osiedlił się w Warszawie. Jego działalność w latach 1920-1923 skoncentrowała się na kierowaniu Wydziałem Studiów budowy kolei elektrycznych w spółce „Siła i Światło”, gdzie pracował nad projektami linii tramwajowych w Zagłębiu Dąbrowskim oraz linii kolejowej Warszawa-Młociny. W 1923 roku objął stanowisko dyrektora w Elektrycznych Kolejach Dojazdowych.

W 1925 roku, wspólnie z Januszem Regulskim oraz Stanisławem Lilpopem, założył spółkę „Miasto Ogród Podkowa Leśna Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”. Celem tego przedsięwzięcia było sprzedaż działek budowlanych, co zapoczątkowało rozwój miasta-ogrodu Podkowa Leśna. Baniewicz był także członkiem Towarzystwa Urbanistów Polskich, gdzie przewodniczył sekcji komunikacyjnej i został w 1966 roku Członkiem Honorowym tej organizacji.

W obliczu II wojny światowej, Baniewicz zaangażował się w pomoc humanitarną, wchodząc w skład Komitetu Pomocy dla Rannych Powstańców oraz Uchodźców z Warszawy. W jego rezydencji „Krychów” w Podkowie Leśnej opatrywani byli ranni z powstania warszawskiego, a jego willa stała się także filią Szpitala Wolskiego, a po 2 października 1944 roku – wręcz jego centralą.

Jego jedyna córka, Krystyna, przyszła na świat w Wilnie w 1911 roku i wyszła za mąż za profesora Kazimierza Michałowskiego. Tadeusz Baniewicz zmarł 13 stycznia 1974 roku w Podkowie Leśnej, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu w Brwinowie.

---

Oceń: Tadeusz Baniewicz

---