Fryderyk Bluemke

Dyplom inżyniera uzyskał przed wybuchem II wojny światowej. Do momentu rozpoczęcia konfliktu zbrojnego pełnił rolę kierownika działu silników w warszawskiej fabryce Steinhagen i Stransky. W swoim dorobku specjalizował się w projektowaniu silników dwusuwowych, co przyczyniło się do rozwoju polskiego przemysłu motoryzacyjnego.

Po lutym 1945 roku, inż. Bluemke pracował w biurze konstrukcyjnym silników. Rozpoczął tę współpracę najpierw w Fabryce Wyrobów Metalowych, a następnie kontynuował ją w Wytwórni Sprzętu Mechanicznego w Bielsku-Białej.

Wśród jego znakomitych osiągnięć inżynieryjnych wymienić można:

• silnik S-01, wykorzystywany m.in. w motocyklach Sokół 125, SHL M04 oraz SHL M05,
• silnik WSM S-15M, który znajdując zastosowanie w motopompie M-800 "Polonia PO-3", był rozwinięciem przedwojennego silnika SS-15,
• silnik S-14, który stanowił bazę dla przedprototypów i prototypów samochodu Syrena,
• silnik S-15, stosowany w samochodach Syrena 100/101/102/103,
• silnik S-31, używany w modelach Syrena 104 i 105,
• silnik S261C, montowany w jednoosiowych ciągnikach Ursus C-308 i Dzik.

Podczas swojej kariery inżynierskiej współpracował z wieloma utalentowanymi konstruktorami, w tym inż. Janem Kubicą oraz mgr inż. Jerzym Slawikiem. Niestety, inż. Fryderyk Bluemke zginął tragicznie w katastrofie lotniczej w Warszawie w 1962 roku, co stanowiło ogromną stratę dla polskiej myśli technicznej.

Był również członkiem Polskiej Korporacji Akademickiej ZAG Wisła, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój akademicki i zawodowy. Jego wkład w konstrukcję silników był fundamentalny dla przemysłów motoryzacyjnego i maszynowego w Polsce, a jego dziedzictwo wciąż wpływa na obecne technologie.