Gościmierz Tadeusz Geras, urodzony 15 marca 1932 roku w Lublinie, był znaczącą postacią polskiej psychologii oraz aktywnym działaczem opozycyjnym w czasie rządów PRL. Jego życie zakończyło się 10 lutego 2016 roku w Gdańsku, gdzie zmarł.
Jako profesor psychologii, Geras miał znaczący wpływ na rozwój nauki w Polsce, a jego praca koncentrowała się na różnych aspektach psychologii, które miały istotne znaczenie zarówno w życiu akademickim, jak i w szerszym kontekście społecznym.
Życiorys
Gościmierz Geras, syn kapitana Tadeusza Gerasa oraz Janiny z domu Ganowicz, prowadził swoje studia pod okiem znakomitych specjalistów, w tym Antoniego Kępińskiego. Uczestniczył również w stażach zagranicznych, które miały miejsce w takich miastach jak Paryż, Moskwa, Leningrad, Rzym, Berlin i Bratysława. Jego główne obszary specjalizacji obejmowały elektrodermometrię oraz psychologię penitencjarną.
W 1963 roku dokonał odkrycia istotnego związku między cechami powidoku a charakterystyką elektrokardiogramu w kontekście zaburzeń czynności tarczycy. To przełomowe odkrycie zostało zaprezentowane na XVII Międzynarodowym Kongresie Psychologii w Waszyngtonie. Oprócz tego, opracował własną metodykę służącą do obiektywnego oceniania utraty poczucia światła u osób ociemniałych.
W roku 1956 był jednym z organizatorów i aktywnym członkiem zarządu opozycyjnego Związku Młodych Demokratów, funkcjonującego na Uniwersytecie Warszawskim. W trakcie swojego stażu w Paryżu w 1965 roku, zdecydował się podpisać akt założycielski Rady Jedności Europy Wschodniej, co doprowadziło do jego aresztowania oraz skazania na 6,5 roku pozbawienia wolności. Był to jeden z surowszych wyroków politycznych, które wydano w latach 1956-1981. Do roku 1980 obowiązywał go zakaz publikacji oraz pracy na uczelniach.
W przebiegu odbywania kary w placówkach o zaostrzonym rygorze, Geras nielegalnie rozwijał badania dotyczące percepcji kary pozbawienia wolności przez więźniów, a także analizował ich reakcje obronne oraz metody psychoterapii w kontekście deprywacji sensorycznej. Wyniki tych obserwacji miały istotny wpływ na jego późniejsze osiągnięcia naukowe.
W 2007 roku został uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, wyróżniającym go za „wybitne zasługi na rzecz przemian demokratycznych w Polsce” oraz jego „działalność na rzecz zachowania polskiego dziedzictwa narodowego”. Po śmierci, spoczął na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon I-groby rodzinne-88).
Wybrane publikacje
W dorobku Gościmierza Gerasa znajdują się liczne publikacje, które wnoszą istotny wkład w dziedzinę psychologii oraz medycyny.
- Psychologiczno-medyczna diagnostyka elektroskórna,
- Czynność elektroskórna i jej znaczenie w badaniach psychologicznych,
- Psychologia sądowa i penitencjarna,
- Refleksje psychologiczne Sołżenicyna w „Archipelagu Gułag”.
Przypisy
- Ś. P. prof. Gościmierz Geras | Wydział Nauk Społecznych [online], wns.ug.edu.pl [dostęp 10.01.2021 r.]
- Tadeusz Geras. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 26.01.2019 r.]
- Pastwa-Wojciechowska 2016, s. 13.
- Pastwa-Wojciechowska 2016, s. 10.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Beata Piskorska | Przemysław Stpiczyński | Anna Pajdzińska | Jerzy Kalinowski | Adam Sikora (filozof) | Stanisław Szpikowski | Jan Szczepański (ekonomista) | Maria Arct-Golczewska | Rafał Ohme | Bohdan Stefanowski | Konrad Fiałkowski | Leszek Malicki | Krzysztof Goniewicz | Stanisław Jasiński (pszczelarz) | Helena Harajda | Agnieszka Schulz-Brzyska | Adam Bromberg | Antoni Niedzielski (psycholog) | Marek Opielak | Zdzisław LewandowskiOceń: Gościmierz Geras