Janusz Krupski

---

Życiorys

Janusz Krupski był wybitną postacią, której życie obfitowało w znaczące wydarzenia. W latach 1970–1975 studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, co zaowocowało jego późniejszym zaangażowaniem w życie intelektualne i społeczne Polski. W 1976 roku dołączył do Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie, aktywnie uczestnicząc w debatach na temat ważnych zagadnień społecznych i politycznych.

W trakcie lat 1977–1988 redagował niezależne pismo „Spotkania”, które było kanałem dla wielu nieoficjalnych głosów. W 1980 roku przystąpił do władz NSZZ „Solidarność” w Gdańsku, co wiązało się z licznymi represjami ze strony władz PRL, które prowadziły do jego szykanowania przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. Jego odwaga w obliczu tych trudności ujawniła się w czasie stanu wojennego, gdy został internowany.

Jednym z najtragiczniejszych epizodów w jego życiu miało miejsce 21 stycznia 1983 roku, kiedy to został uprowadzony i wywieziony do Puszczy Kampinoskiej przez funkcjonariuszy z Samodzielnej Grupy „D” Departamentu IV MSW, pod dowództwem Grzegorza Piotrowskiego. Niestety, został tam oblany żrącą substancją, co spowodowało poważne poparzenia, z których musiał się długi czas leczyć.

Jego kariera zawodowa obejmowała też lata 1990–1992, kiedy to pełnił funkcję dyrektora wydawnictwa Editions Spotkania. W tym czasie aktywnie uczestniczył w pracach sejmowej komisji nadzwyczajnej, która badała skutki stanu wojennego oraz w Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. Od 1993 roku był prezesem Wydawnictwa Krupski i S-ka.

Od 2000 do 2006 roku pełnił funkcję zastępcy prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, a po 19 maja 2006 roku objął stanowisko kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. W 2009 roku został odznaczony Medalem Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej przez radę Polskiej Fundacji Katyńskiej.

Tragicznie zginął w katastrofie samolotu Tu-154M w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 roku, w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. 26 kwietnia tego samego roku pochowano go w Kwaterze Smoleńskiej znajdującej się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Później jego trumna została przeniesiona do Lasek pod Warszawą, gdzie 14 marca 2014 roku odbył się powtórny pochówek na cmentarzu leśnym w Laskach.

Odznaczenia, wyróżnienia i upamiętnienie

Postanowieniem z 16 kwietnia 2010 roku, marszałek Sejmu Bronisław Komorowski, który w tym czasie pełnił obowiązki prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, pośmiertnie odznaczył Janusza Krupskiego Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Uhonorowanie to miało miejsce za wybitne zasługi w służbie państwu oraz społeczeństwu.

Dodatkowo, 29 października 2015 roku, otrzymał on pośmiertnie Krzyż Wolności i Solidarności. To wyróżnienie przyznano mu za zasługi w działaniu na rzecz niepodległości i suwerenności Polski, a także za respektowanie praw człowieka w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

W tym zachowującym historyczną pamięć kontekście, Janusz Krupski został wyróżniony również w 2015 roku nagrodą Kustosz Pamięci Narodowej, przyznaną przez Instytut Pamięci Narodowej. Jest to testament jego działania i znaczenia w historii Polski.

W 2012 roku powstał film dokumentalny, poświęcony Januszowi Krupskiemu, zatytułowany Niepodległy. Autorami tego dzieła są Arkadiusz Gołębiewski oraz Paweł Nowacki, którzy poprzez swoją twórczość uwiecznili jego postać i osiągnięcia.

Życie prywatne

Janusz Krupski był synem Mariana i Franciszki. W jego życiu małżeńskim główną rolę odgrywała Joanna, z którą wspólnie wychował siedmioro dzieci: Piotr, Paweł, Tomasz, Łukasz, Jan, Maria i Teresa. Rodzina mieszkała w Grodzisku Mazowieckim, co stanowiło ważny element ich życia.

Dodatkowo, Janusz był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Wolnego Słowa, co wskazuje na jego zaangażowanie w działalność publiczną oraz społeczną.

---

Oceń: Janusz Krupski

---