Artur Zawisza (polityk)

---

Życiorys

Pochodzenie rodzinne

Jerzy, ojciec Artura Zawiszy, był w odległej przeszłości żołnierzem Armii Krajowej, angażującym się w działania na rzecz niepodległości swojego kraju podczas II wojny światowej, a szczególnie na terenach Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego w 1944 roku. Po zakończeniu wojny, Jerzy stał się również członkiem powojennego podziemia o charakterze antykomunistycznym. Jego matka, która odeszła w 1983 roku, spoczywa w ewangelickiej sekcji cmentarza przy ul. Lipowej w Lublinie.

Kariera polityczna

W okresie od 1984 do 1988 roku Zawisza był aktywnym instruktorem Stowarzyszenia Harcerstwa Katolickiego, ucząc się jednocześnie w II Liceum Ogólnokształcącym im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Lublinie. Kontynuował naukę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie zdobył dyplom z polonistyki, pisząc pracę magisterską na temat historiozofii w prozie historycznej Teodora Jeske-Choińskiego. Będąc studentem, pełnił funkcję prezesa Akademickiego Klubu Myśli Społeczno-Politycznej „Vade Mecum” od 1988 roku.

Pod wpływem Wiesława Chrzanowskiego, założyciela Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego (ZChN), zdecydował się dołączyć do tego ugrupowania. Współpracował blisko z Włodzimierzem Blajerskim, pierwszym prezesem ZChN w Lublinie, który przygotowywał go do roli swojego następcy. Dodatkowo, nawiązał relację z Derekiem Hollandem, kluczową postacią w tercerytystycznej frakcji Międzynarodowa Trzecia Droga, która wyłoniła się z neofaszystowskiego Brytyjskiego Frontu Narodowego.

W 1995 roku rozpoczął pracę jako asystent przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Marka Jurka, współtworząc tzw. „frakcję fundamentalistyczną” w ZChN. Dwa lata później, Tadeusz Rydzyk zaprosił go do objęcia w redakcji „Naszego Dziennika”, jednak Zawisza ostatecznie nie przyjął tego stanowiska.

Pomiędzy 1997 a 1999 rokiem, Artur Zawisza zajmował pozycję dyrektora gabinetu politycznego Wiesława Walendziaka, szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w rządzie Jerzego Buzka. W latach 1998-2000 pełnił rolę sekretarza generalnego ZChN, będąc również doradcą zarządu Powszechnego Towarzystwa Emerytalnego PZU. W 2001 roku został doradcą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierza Michała Ujazdowskiego, a w tym okresie zasiadał w zarządzie fundacji Crescendum Est Polonia, którą wspierał Aleksander Gudzowaty.

Przesiadując z ZChN do Przymierza Prawicy w 2001 roku, współtworzył tę partię z wpływowymi osobami, takimi jak Jurka, Ujazdowski, Walendziak, Mariusz Kamiński, Michał Kamiński, Kazimierz Marcinkiewicz i Marian Piłka. Wkrótce wybrany został na posła na Sejm IV kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. Po fuzji Przymierza Prawicy z Prawem i Sprawiedliwością w 2002 roku stał się członkiem władz krajowych tej partii.

Na zjeździe partii w 2003 roku wyraził swoje niezadowolenie, opowiadając się przeciw uchwale o głosowaniu za wstąpieniem do Unii Europejskiej. W tej kadencji Sejmu aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, a także przewodniczył Polsko-Irlandzkiej Grupie Parlamentarnej.

W wyborach w 2005 roku ponownie uzyskał mandat z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. Przez pewien czas był przewodniczącym sejmowej Komisji Gospodarki, a w 2006 roku przewodniczył komisji śledczej ds. banków i nadzoru bankowego. W marcu 2007 roku złożył wniosek do ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry o ściganie antyfaszystów, którzy zakłócali rasistowski wiec w Wrocławiu. Wkrótce odszedł z Prawa i Sprawiedliwości i razem z Jurkiem oraz Małgorzatą Bartyzel przystąpił do nowej partii, Prawicy Rzeczypospolitej.

Starał się o reelekcję w przedterminowych wyborach w 2007 roku jako kandydat z Ligi Polskich Rodzin, lecz nie odniósł sukcesu. W 2009 roku, po przeszłości z Prawicą, został wiceprezesem Libertas Polska, startując w wyborach do Parlamentu Europejskiego, gdzie uzyskał 4174 głosy, ale ugrupowanie nie przekroczyło progu wyborczego.

W 2012 roku przyczynił się do powstania Ruchu Narodowego, a w 2014 roku otworzył listę kandydatów do Parlamentu Europejskiego, jednak Komitet nie osiągnął sukcesu. W roku wyborczym ubiegał się o mandat w sejmiku mazowieckim, co również nie przyniosło rezultatów. W 2014 roku objął stanowisko wiceprezesa Ruchu Narodowego oraz Stowarzyszenia Chrześcijańsko-Narodowego, ale nieco później zrezygnował z członkostwa. W 2018 roku współtworzył Federację dla Rzeczypospolitej, lecz został jej wiceprezesem tylko do września 2019 roku, kiedy to zakończył współpracę z tym ugrupowaniem.

Działalność pozarządowa

Artur Zawisza jest również zaangażowany w działalność pozarządową. Objął stanowisko wiceprezesa zarządu Radia Hobby i przynależy do Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego oraz Ligi Narodowo-Konserwatywnej. Pełnił funkcję przewodniczącego rady programowej Stowarzyszenia na rzecz Swobód Obywatelskich, które redaguje kwartalnik historyczny „Glaukopis”. W latach 2008 do 2011 był na czołowej pozycji w Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych, gdzie zmienił się jego status na wiceprezesa, ale został usunięty z funkcji przez wyrok sądu, który obarczył go zarzutami finansowymi.

Od 2010 roku jest wiceprezesem Polskiego Komitetu Budowy Pomnika Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych, którego prezydentem jest Jan Żaryn. Dzięki współpracy z córką generała Tadeusza Wileckiego, zasiadał w radzie nadzorczej portalu „Nowy Ekran”, promującego kontrowersyjne przekonania antysemickie. Ponadto od 2011 roku przyczynia się do organizacji „Marszu Niepodległości”, dostrzegając w tym ruchu ogólnonarodowy charakter kontrkulturowy. Wspominał także o możliwościach współpracy z Bractwem Muzułmańskim w zakresie wsparcia dla ruchów neofaszystowskich w Polsce.

W 2015 roku Zawisza stał się skarbnikiem w Federacji Stowarzyszeń Weteranów i Sukcesorów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, organizacji utworzonej w celu budowania zaufania do weteranów. Zrzeszała ona do 2016 roku około ośmiu tysięcy kombatantów.

Artur Zawisza jest także prezesem oraz założycielem Stowarzyszenia Klubu Narodowej Myśli Politycznej „Votum”, strukturze poświęconej tradycji katolickiej i narodowej oraz Fundacji „Patriotyzm i Wolność”, której misją jest wspieranie polskiej kultury, rodziny i wolnego rynku.

Działalność gospodarcza

Od co najmniej 2010 roku, Artur Zawisza angażuje się w sektor biogazu, zakładając i rozwijając biogazownie. Pełni aktualnie funkcję prezesa i członka zarządu w firmie Green Energy Europe, jak również kieruje przedsiębiorstwami Szafir Energy (od 2013) i Biogaz (od 2015). Zasiada ponadto w zarządzie innych firm tej samej branży. Od 2019 roku jest także prezesem firmy medialnej Dobra Spółka.

Do kluczowych partnerów Zawiszy w biznesie należą:

• Wiesław Różański – prezes Unii Producentów i Pracodawców Przemysłu Mięsnego (UPEMI),
• Beata Matecka – prezeska grupy kapitałowej Business Consulting Group,
• Sylwia Koch-Kopyszko – była prezeska Unii Producentów i Pracodawców Przemysłu Biogazowego (UPEBBI).

Zawisza współwłasny również firmę Continental Enterprise, której wartość udziałów wynosi 14,3 mln zł. Dodatkowo ma, razem z partnerami, udziały w Green Energy Europe oraz współzarządza Instytutem Bankowym Szkoleń i Konsultingu, powstałym dzięki wsparciu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.

W październiku 2021 roku został prezesem zarządu Unii Producentów i Pracodawców Przemysłu Biogazowego (UPEBBI), wiceprezesem której był od momentu jej utworzenia w 2012 roku, reprezentując m.in. interesy Orlenu Południe SA. Z inicjatywy UPEBBI rozpoczęto budowę centrum umiejętności bioenergetyki w Jabłoniu, uzyskując na ten cel fundusze w wysokości 12 mln zł.

W dniu 1 grudnia 2023 roku, podczas V Forum Biogazu i Biometanu w Warszawie, Zawisza wręczył nagrodę „Ambasador Biogazu” odchodzącemu ministrowi rolnictwa i rozwoju wsi Januszowi Kowalskiemu za jego zaangażowanie w realizację ustawy o biogazowniach, wyrażając przy tym nadzieję na zwiększenie liczby tych obiektów w Polsce w ciągu roku.

Konflikty z prawem

W 2010 roku, zarząd Green Energy przejął kontrolę nad przedsiębiorstwem Lubelskie Biogazownie, co wiązało się z obietnicą dostarczenia kapitału na wkład własny w wysokości 8 milionów złotych do inwestycji wspieranej dotacją w kwocie 20 milionów złotych z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Co ciekawe, nowe kierownictwo spółki zostało powołane bez zgody jej właścicieli, rodziny Maciejewskich. **W wyniku tej sytuacji** Sąd Apelacyjny w Warszawie w 2016 roku unieważnił wymianę kierownictwa, nie stwierdzając jednak przestępstwa.

W kwietniu 2016 roku Artur Zawisza został ukarany za prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu, otrzymując 3-letni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, grzywnę oraz nawiązkę na cel społeczny. Ten wyrok został potwierdzony przez Sąd Okręgowy w Lublinie w styczniu 2017 roku.

Niestety, 25 października 2019 roku, nie mając uprawnień, Zawisza potrącił rowerzystkę, która doznała poważnych obrażeń, w tym złamania barku oraz zmiażdżenia kolana. Tego samego dnia został zatrzymany za jazdę bez uprawnień, gdyż został rozpoznany przez świadków. W swojej obronie tłumaczył, że jako jedyny żywiciel rodziny był zmuszony do prowadzenia pojazdu w stanie wyższej konieczności. Prokuratura Rejonowa Warszawa-Mokotów postawiła mu zarzuty karne w tej sprawie w czerwcu 2020 roku.

W grudniu 2021 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa orzekł karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na trzy lata. Dodatkowo polityk został ukarany zakazem prowadzenia pojazdów przez dwa lata, grzywną w wysokości 5 tysięcy złotych oraz zadośćuczynieniem dla poszkodowanej rowerzystki w wysokości 60 tysięcy zł. Zaledwie kilka miesięcy później, 22 kwietnia 2023 roku, stacja TVN24 wyemitowała materiał, którego autorem był Bertold Kittel, ujawniający, że Zawisza usiłował zlekceważyć zakaz prowadzenia samochodu, regularnie łamiąc prawo.

6 kwietnia 2023 roku, w Sądzie Rejonowym dla Warszawy Mokotowa wszczęto postępowanie dotyczące wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem z grudnia 2021 roku. 1 czerwca 2021 Zawisza uczestniczył w demonstracji poparcia dla Janusza Walusia, skazanym w RPA za polityczne zabójstwo w obronie apartheidu, gdzie określił go mianem „bohatera całej cywilizacji europejskiej”. We wrześniu 2021 prokurator Maciej Młynarczyk postawił mu zarzut publicznego pochwalania przemocy motywowanej politycznie.

Pomimo tych kontrowersji, Prokuratura Okręgowa Warszawa-Praga, z kierownikiem Łukaszem Osińskim, przejęła sprawę od prokuratora Młynarczyka, przekazując ją do Prokuratury Rejonowej Praga-Południe. 21 grudnia dochodzenie zostało umorzone przez prokurator Ewę Prostak, która w swoim uzasadnieniu stwierdziła, że deklaracje Zawiszy nie spełniają znamion czynu zabronionego, a jego wypowiedzi są jedynie polemiką na temat wydarzeń historycznych związanych z zabójstwem Chrisa Haniego. Niezawodnie przypomniał on, kim był Chris Hani, przedstawiając Janusza Walusia jako osobę walczącą o obywateli RPA, pragnącą ratować ojczyznę przed złem komunizmu.

---

Oceń: Artur Zawisza (polityk)

---