Marian Domagała (pilot)

---

Życiorys

Marian Domagała, z zawodu monter lotniczy, rozpoczął swoją karierę w fabryce Plage i Laśkiewicz w latach 1926–1929. W tym czasie z zapałem angażował się w działalność miejscowego Koła Miłośników Lotnictwa, gdzie stawiał swoje pierwsze kroki w zakresie pilotażu. W 1930 roku, po przyjęciu powołania do służby wojskowej, trafił do Batalionu Lotnictwa w Poznaniu. Już w następnym roku został wysłany do Centralnej Szkoły Podoficerów Pilotów w Bydgoszczy, gdzie miał szansę szlifować swoje umiejętności jako pilot.

Po pomyślnym ukończeniu kursu, Marian otrzymał przydział do 6 pułku lotniczego we Lwowie, a w 1933 roku przeszedł kurs wyższego pilotażu w Grudziądzu. Rok później dołączył do 132 eskadry myśliwskiej w 3 pułku lotniczym, a w kolejnych latach był częścią 133 eskadry myśliwskiej tego samego pułku. W 1936 roku objął stanowisko instruktora w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie. Wiosną 1939 roku powrócił do 6 pl, gdzie pracował jako pilot myśliwski w 161 Eskadrze Myśliwskiej.

W dniu 25 sierpnia 1939 roku w ramach 161 eskadry, Marian został przeniesiony na lotnisko polowe w Widzewie, gdzie brał udział w intensywnych walkach powietrznych. 2 września, podczas misji przechwycenia Ju 87, jego samolot został zestrzelony, ale na szczęście nie doznał obrażeń. W trakcie kampanii wrześniowej wykonał 15 lotów bojowych, aczkolwiek nie zdołał odnieść żadnych zestrzeleń.

Po zakończeniu walk, Marian znalazł się w Wielkiej Brytanii, gdzie 20 stycznia 1940 roku zaciągnął się do RAF-u, otrzymując angielski numer służbowy 780671 oraz polski P-1904. Już 5 lipca wziął udział w kursie pilotażu w Old Sarum, a następnie przeszkolił się w 6 OTU Sutton Bridge. Po trwających szkoleniach, dołączył 5 sierpnia do 238 dywizjonu RAF w Middle Wallop. Już w dniu 8 sierpnia udało mu się zestrzelić Messerschmitta Me 109 i prawdopodobnie uszkodzić kolejnego, Me 110. 11 sierpnia zarejestrowano mu kolejne zestrzelenie Me 109.

Na nieszczęście, 14 września 1940 roku Marian zachorował i został wyłączony z misji lotniczych. Powrócił do aktywnej służby w marcu 1941 roku, jednak 20 marca zmuszony był do awaryjnego lądowania w Wimborne po utracie orientacji. W kwietniu trafił do polskiego dywizjonu 302 stacjonującego w Westhampnett. 29 kwietnia wziął udział w starciu z Me 109 nad kanałem La Manche, w którym silnik jego samolotu uległ awarii, lecz udało mu się nadlądować bezpiecznie na lotnisku Biggin Hill tuż przed końcem pasa startowego. 8 maja, w trakcie walki z Me 109, został zestrzelony i zdołał uratować się skokiem ze spadochronem.

15 września przeniesiono go do dywizjonu 317 w Exeter, który zakończył swoje operacje 4 lutego 1942 roku. Następnie odbył szereg szkoleń instruktorskich, a w czerwcu trafił do 58 OTU Grangemouth, gdzie pełnił rolę instruktora. 18 grudnia 1944 roku przeszedł szkolenie na samolotach dwusilnikowych. Marian zakończył swoją służbę w grudniu 1946 roku, awansując na stopień porucznika lotnictwa. Po wojnie osiedlił się w Szkocji.

Jako pilot, Domagała zdołał zestrzelić 3 wrogie samoloty, co lokuje go na 93. miejscu na liście Bajana. Zmarł w Glasgow 27 stycznia 1991 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się w Polsce. W uznaniu za swoje zasługi, otrzymał liczne odznaczenia, w tym Polową Odznakę Pilota, Krzyż Walecznych (otrzymany trzykrotnie), Srebrny Krzyż Zasługi oraz Medal Lotniczy (dwukrotnie).

---

Oceń: Marian Domagała (pilot)

---