Robert Kozak, urodzony 26 czerwca 1968 roku w Lublinie, był wybitnym dowódcą i pułkownikiem w Siłach Powietrznych. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 2 grudnia 2012 roku w Bolesławowie.
Kozak, noszący pseudonim Iwan, pozostawił po sobie znaczący ślad w historii polskiego lotnictwa wojskowego.
Życiorys
Robert Kozak, to wybitny pilot, który swoje wojskowe powołanie realizował z pasją i oddaniem. W dniu 16 września 1986 roku rozpoczął swoją edukację w Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej. Po okresie kształcenia i zdobywaniu niezbędnych umiejętności, cztery lata później, z dumą otrzymał awans na stopień podporucznika Wojska Polskiego.
Jako pilot myśliwca MiG-29, swoją służbę rozpoczął w 1. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa” w Mińsku Mazowieckim, gdzie od 1990 do 2005 roku rozwijał swoje umiejętności w różnych rolach, takich jak: pilot, starszy pilot, dowódca klucza lotniczego, a także szef strzelania powietrznego. Jako starszy nawigator eskadry, z powodzeniem wykorzystywał swoje umiejętności w dynamicznych warunkach lotniczych.
Posiadał uprawnienia instruktora oraz pilota doświadczalnego I klasy na samolotach MiG-29. Aktywnie uczestniczył w licznych ćwiczeniach zarówno krajowych, jak i międzynarodowych, a jego talent pilotażowy zaowocował udziałem w pokazach lotniczych, gdzie z pełnym profesjonalizmem prezentował swoje umiejętności.
W latach 2005-2007 pełnił funkcję zastępcy dowódcy, a później dowódcy 41. eskadry lotnictwa taktycznego w Malborku. Po powrocie do Mińska Mazowieckiego w 2007 roku, objął dowodzenie nad 1. eskadrą lotnictwa taktycznego. Od kwietnia do września 2010 roku zarządzał Polskim Kontyngentem Wojskowym „Orlik 3”, gdzie realizował misje Air Policing na terytorium krajów bałtyckich, w tym Litwy, Łotwy i Estonii.
Jednym z najbardziej niecodziennych momentów w jego karierze było lądowanie bez podwozia, które przeszło do legendy w środowisku lotniczym. W obliczu awarii i braku możliwości wysunięcia goleni samolotu, płk Kozak zdecydował się lądować, zamiast katapultować. Jego odwaga i determinacja w tym krytycznym momencie zasługują na najwyższe uznanie. Znany ze swojego poczucia humoru, później żartował, twierdząc, że wylądował, aby uniknąć powrotu do jednostki autobusem.
W 2007 roku polskie Siły Powietrzne zaprosiły go do wystąpienia w filmie dokumentalnym o polskich pilotach, realizowanym przez Discovery Channel. Jako dowódca 41 Eskadry Lotnictwa Taktycznego, zdobył uznanie zarówno za swoje umiejętności pilotażowe, jak i przystojny wygląd, co przyniosło mu przydomek „polskiego Toma Cruise’a z Top Gun”. W 2009 roku uhonorowano go tytułem Najlepszego Żołnierza Sił Powietrznych oraz prestiżową nagrodą Buzdygana.
30 grudnia 2010 roku objął stanowisko dowódcy 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego w Mińsku Mazowieckim, gdzie służbę wojskową zakończył 30 listopada 2011 roku. W trakcie swojej kariery miał okazję pilotować szereg samolotów, w tym Zlin-526, TS-11 Iskra, Lim-5, MiG-21, MiG-29, Alpha Jet, Mirage-2000 oraz F-15.
Niestety, 2 grudnia 2012 roku, pułkownik Robert Kozak zginął w tragicznym wypadku drogowym w Bolesławowie, kiedy jego Citroen zderzył się z samochodem ciężarowym. Pozostawił żonę oraz dwoje dzieci, a jego poświęcenie i osiągnięcia w służbie lotniczej pozostaną niezatarte w pamięci tych, którzy go znali.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Bohdan Zieliński | Marian Mokrski | Mieczysław Zajączkowski | Mieczysław Cholewa (żołnierz) | Tadeusz Zieliński (pułkownik WP) | Dariusz Działo | Sergiusz Noss | Bolesław Kopyciński | Jan Marcińczyk | Marian Domagała (pilot) | Leon Berbecki | Antoni Śliwiński (wojskowy) | Włodzimierz Zieliński (major) | Jan Woźniakowski | Karol Ferdynand Lang | Wacław Krupowicz | Tadeusz Galecki | Stanisław Łukasik | Krzysztof Cur | Józef JurkowskiOceń: Robert Kozak (pilot)