Mieczysław Cholewa, urodzony 28 października 1915 roku w Lublinie, to postać, która zapisała się w historii Polski jako wyjątkowy żołnierz. Jego życie zakończyło się 7 czerwca 1975 roku, jednak jego osiągnięcia są wciąż pamiętane i doceniane.
Cholewa był członkiem ostatniej załogi składnicy wojskowej Westerplatte, co czyni go częścią jednego z najważniejszych rozdziałów w historii Polski. Jako kawaler orderów, jego odwaga i poświęcenie dla ojczyzny zasługują na szczególne uznanie.
Życiorys
Mieczysław Cholewa był niezwykłym człowiekiem, którego życie naznaczyły zdarzenia historyczne. Urodził się jako syn Jana i Anieli z domu Sorok. Przed powołaniem do służby wojskowej, pracował na roli, a także angażował się w budowę dróg, co jest reprezentatywne dla wielu Polaków tamtych czasów.
W latach 1937–1938 odbył czynną służbę wojskową w 77 Pułku Piechoty w Lidzie. Po tym okresie, podjął dalsze kształcenie w szkole podoficerskiej. 18 maja 1939 roku, będąc w stopniu kaprala, został przeniesiony na Westerplatte, co miało kluczowe znaczenie w jego życiorysie. W czasie polskiej wojny obronnej we wrześniu 1939 roku, walczył w obronie Wojskowej Składnicy Tranzytowej, gdzie pełnił rolę działowego działa przeciwpancernego, szczególnie w rejonie torów kolejowych.
Niestety, jego heroizm został okupiony kontuzją – został ranny w wyniku wybuchu bomby. Po kapitulacji, Mieczysław trafił do niewoli niemieckiej jako jeniec w Stalagu IA. Wydarzenia te odzwierciedlają dramatyczny okres II wojny światowej, w którym niejednokrotnie losy żołnierzy były tragiczne.
Na szczęście, w maju 1945 roku, został wyzwolony przez wojska amerykańskie i związał się z amerykańską kompanią wartowniczą. Jego powrót do Polski nastąpił w październiku 1946 roku, kiedy osiedlił się w Rudzie Śląskiej, w rodzinnej miejscowości swojej żony.
Pracował w Kopalni Węgla Kamiennego „Bielszowice” aż do przejścia na emeryturę w 1973 roku, co stanowiło jego wkład w odbudowę powojennej Polski. Kopalnia Węgla Kamiennego „Bielszowice” była ważnym punktem jego życia zawodowego, w której mógł wykorzystać swoje umiejętności i doświadczenia.
Na koniec, Mieczysław Cholewa odszedł z tego świata, a jego ostatnim miejscem spoczynku jest Cmentarz Parafialny przy ul. Kokota w Rudzie Śląskiej, w miejscu A – 23 – 9. Jego życie pozostaje symbolem poświęcenia i odwagi w trudnych czasach.
Wybrane odznaczenia
Mieczysław Cholewa, będący wybitnym żołnierzem, został uhonorowany wieloma odznaczeniami za swoją odwagę i zaangażowanie w służbę dla kraju. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego najważniejszych odznak:
- Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari (1990),
- Order Sztandaru Pracy, II klasy (1968),
- Złoty Krzyż Zasługi (1963),
- Srebrny Krzyż Zasługi (1955),
- Brązowy Krzyż Zasługi (1952),
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1951),
- Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” (1960),
- Odznaka Grunwaldzka (1960).
Przypisy
- a b c d e f g h i j k Cholewa Mieczysław. westerplatte.pl. [dostęp 17.02.2023 r.]
- Renata Gajdzis i Adam Szatkowski – Znak Pamięci; wydanie III (Klub Szkół Westerplatte, Gdańsk, ul. Wyzwolenia 8, 2015) s. 13
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Tadeusz Zieliński (pułkownik WP) | Dariusz Działo | Sergiusz Noss | Bolesław Kopyciński | Jan Marcińczyk | Marian Domagała (pilot) | Edward Gruszecki | Bolesław Piotrowski | Jan Rostworowski (cichociemny) | Barbara Zmysłowska | Mieczysław Zajączkowski | Marian Mokrski | Bohdan Zieliński | Robert Kozak (pilot) | Leon Berbecki | Antoni Śliwiński (wojskowy) | Włodzimierz Zieliński (major) | Jan Woźniakowski | Karol Ferdynand Lang | Wacław KrupowiczOceń: Mieczysław Cholewa (żołnierz)