Wacław Krupowicz


Wacław Krupowicz to postać, która zapisała się na kartach historii Polski jako pułkownik piechoty w Wojska Polskiego. Urodził się w Lublinie, dnia 21 września 1883 roku, a swoją życiową drogę zakończył 23 lutego 1955 roku w Poznaniu.

Jego wkład w rozwój armii oraz działalność na rzecz kraju czyni go osobą wartą przypomnienia w kontekście historii wojskowości polskiej.

Życiorys

Wacław Krupowicz urodził się 21 września 1883 roku w Lublinie. W roku 1909, w stopniu porucznika, służył w 13 Erywańskim Pułku Lejb Grenadierów Cara Michaiła Fieodorowicza, stacjonując w Manglisi, które leży w guberni tyfliskiej. Z kolei od września 1917 roku dowodził 12 Pułkiem Strzelców Polskich.

W dniu 14 stycznia 1919 roku został włączony do Wojska Polskiego, zachowując tytuł pułkownika, a także zaliczony do rezerwy oficerów WP. Pełnił dowództwo nad I Brygadą Rezerwową w okresie od 25 maja do 10 lipca 1920 roku. 8 sierpnia 1920 roku został mianowany na stanowisko sztabowego oficera inspekcyjnego piechoty w Dowództwie Okręgu Generalnego „Warszawa”.

Od maja do 15 grudnia 1921 roku sprawował obowiązki komendanta Centralnej Szkoły Podoficerów Piechoty Nr 1 w Chełmnie, którego oddziałem macierzystym był 57 pułk piechoty wielkopolskiej w Poznaniu. W dniu 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika, posiadając starszeństwo od 1 czerwca 1919 roku i zajmując 79. lokatę w korpusie oficerów piechoty. W roku 1923 piastował stanowisko zastępcy komendanta Obozu Warownego „Poznań”, w międzyczasie pozostając oficerem nadetatowym 58 pułku piechoty w Poznaniu.

25 października 1926 roku został zatwierdzony na stanowisku komendanta miasta Poznania. W 1928 roku sklasyfikowano go na pierwszej lokacie na liście starszeństwa oficerów piechoty. Na mocy decyzji z dnia 14 lutego 1929 roku został zwolniony z pełnionej funkcji, pozostawiając go bez przynależności służbowej, a następnie oddano do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII. 30 czerwca 1929 roku przeszedł na stan spoczynku.

W 1934 roku pozostawał zarejestrowany w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Poznaniu. Był wówczas przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII, a także „przewidziany do użycia w czasie wojny”. W 1938 roku pełnił rolę pierwszego wiceprezesa Głównego Zarządu Wielkopolskiego Związku Pszczelarzy w Poznaniu.

Wacław Krupowicz zmarł 23 lutego 1955 roku w Poznaniu. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu, gdzie grób znajduje się w polu 7 kwaterze 1-13-174.

Ordery i odznaczenia

Wacław Krupowicz, znacząca postać, został odznaczony wieloma medalami oraz wyróżnieniami, które świadczą o jego zasługach i odwadze. Wśród nich znajdują się:

  • Krzyż Walecznych,
  • Złoty Krzyż Zasługi (przyznany 7 czerwca 1939 roku),
  • Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”).

Przypisy

  1. Wojskowe Biuro Historyczne - Wacław Krupowicz [dostęp 11.01.2022 r.]
  2. Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 11.01.2022 r.]
  3. M.P. z 1939 r. nr 131, poz. 307 „za zasługi na polu pracy społecznej”
  4. „Bartnik Wielkopolski” Organ Wielkopolskiego Związku Pszczelarzy Nr 8, sierpień 1939 r.
  5. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 323
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 139
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 77
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 113
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 25 października 1926 roku, s. 374
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 290
  11. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 20
  12. Spis oficerów 1921 ↓, s. 175
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 8 września 1920 roku, s. 804
  14. Dywizjonierzy i brygadierzy 1927 ↓, s. 40
  15. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 18 z 18 lutego 1919 roku, poz. 594
  16. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 16 z 13 lutego 1919 roku, poz. 549

Oceń: Wacław Krupowicz

Średnia ocena:4.7 Liczba ocen:14