Romuald Andrzej Waga, szanowany polski admirał, przyszedł na świat 26 stycznia 1936 roku w Lublinie. Jego życie zakończyło się 29 listopada 2008 roku w Gdańsku Oliwie. Waga był nie tylko oficerem, lecz także morskim dyplomowanym specjalistą, wyspecjalizowanym w dowodzeniu okrętami torpedowymi i rakietowymi.
Przez wiele lat, od 1954 do 1996 roku, oddawał swoje życie służbie w Siłach Zbrojnych. Jego kariera obejmowała dowodzenie jednostkami takimi jak KT-76 oraz ORP „Gdynia”. Waga był również na czołowej pozycji, kierując 8 Flotyllą Obrony Wybrzeża oraz pełniąc funkcję dowódcy Marynarki Wojennej w latach 1989-1996.
Wykształcenie
Romuald Waga zdobywał swoje wykształcenie w kluczowych instytucjach edukacyjnych związanych z marynarką wojenną. W latach 1954-1958 kształcił się w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni, co stanowiło pierwszy krok w jego wojskowej karierze.
Po ukończeniu studiów w Gdyni, jego edukacja poszła dalej w Kaspijskiej Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w ZSRR w Baku w latach 1961-1962, gdzie zdobył cenne umiejętności i wiedzę.
Następnie, w latach 1967-1970′, uczył się w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR w Leningradzie. To doświadczenie wzbogaciło jego wiedzę oraz umiejętności w zakresie wojskowego zarządzania.
W 1978 roku Romuald Waga odbył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie, co pozwoliło mu zdobyć zaawansowane umiejętności w dziedzinie strategii wojskowej.
Służba wojskowa
Romuald Waga rozpoczął swoją służbę wojskową na kutrze torpedowym KT-76, gdzie pełnił funkcję pomocnika dowódcy okrętu. W latach 1960–1961 objął stanowisko dowódcy tego jednostki. W 1970 roku awansował na starszego pomocnika szefa Sztabu ds. operacyjnych w 3 Brygadzie Kutrów Torpedowych, która miała swoją siedzibę w Gdyni.
Po rozformowaniu 3 Brygady Kutrów Torpedowych w 1971 roku, a następnie utworzeniu 3 Flotylli Okrętów w Gdyni, Romuald Waga zaczął pełnić rolę zastępcy szefa Sztabu ds. operacyjno-szkoleniowych. W latach 1973–1975 kierował Sztabem 3 Flotylli Okrętów, a następnie został zastępcą szefa Oddziału Operacyjnego Sztabu Głównego Dowództwa Marynarki Wojennej w Gdyni.
W okresie od 1979 do 1983 roku miał zaszczyt dowodzić 8 Flotyllą Obrony Wybrzeża w Świnoujściu. Następnie, w 1983 roku, objął stanowisko szefa Służb Technicznych i Zaopatrzenia, które było związane z funkcją zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej ds. techniki i zaopatrzenia. 4 lutego 1986 roku został wyznaczony na szefa Sztabu oraz I zastępcę dowódcy Marynarki Wojennej.
W latach 1989–1996 pełnił rolę dowódcy Marynarki Wojennej, a następnie 8 marca 1996 roku przeszedł na emeryturę. W trakcie swojej kariery wojskowej Romuald Waga awansował na potrzeby różnych stopni oficerskich:
|
|
|
Działalność biznesowa
Zasługi Romualda Wagi w sferze biznesowej są wielowymiarowe. Był członkiem rady nadzorczej spółki S.A.Z. Biuro Podróży First Class oraz spółki Megagaz. Dodatkowo, według doniesień prasowych, jego działalność w 1991 roku była związana z kierowaniem mafią paliwową, co budzi wiele kontrowersji. Warto dodać, że sprawa ta uległa przedawnieniu, co oznacza, że nie może być już ścigana prawnie.
Romuald Waga spoczywa na cmentarzu Witomińskim w Gdyni, w kwaterze 50-36-5. Jego życie i działalność stanowią przykład skomplikowanej rzeczywistości, w której granice między światem legalnym a nielegalnym były często zatarte.
Życie prywatne
Romuald Waga urodził się jako syn Jana oraz Marii, której panieńskie nazwisko brzmiało Mirosław. Jego życie osobiste było naznaczone dwoma związkami małżeńskimi. Jego pierwsza żona, Bożena, znana z domu Kałaska, odeszła z tego świata w 1995 roku. W 1998 roku ponownie stanął na ślubnym kobiercu, tym razem z Marią Kocko. Para doczekała się wspólnej córki, co było dla Romualda ważnym aspektem jego życia rodzinnego.
Odznaczenia
Romuald Waga, poprzez swoje wybitne osiągnięcia, otrzymał szereg prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego wkładzie w służbę dla kraju oraz społeczności międzynarodowej.
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1991),
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1981),
- Złoty Krzyż Zasługi (1976),
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1978),
- Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (1980),
- Komandor Legii Zasługi (Commander Legion of Merit, 1994, USA),
- Pierścień Hallera.
Każde z tych odznaczeń podkreśla jego zasługi oraz poświęcenie w realizacji zadań związanych z obronnością oraz działalnością na rzecz ojczyzny.
Przypisy
- http://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=169485&inni=0&cinki=2 [dostęp 21.05.2019 r.]
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. IV: S-Z, Toruń 2010 r., s. 187-189
- Próba samobójstwa dziennikarza. W liście pożegnalnym oskarżył specsłużby [online], Dziennik.pl, 30.07.2008 r. [zarchiwizowane 28.08.2008 r.]
- Tajemniczy przetarg PGNiG na obsługę delegacji, Gazeta Wyborcza, 04.12.2006 r.
- Wojskowa mafia paliwowa, Karolina Ołoś, Darek Janowski, Dziennik Bałtycki, 14.11.2005 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Jerzy Zych | Jarosław Zygmunt | Karol Lilienfeld-Krzewski | Bronisław Gorgol | Wincenty Wnuk | Antoni Brzusek | Jerzy Albin de Tramecourt | Władysław Marecki | Aleksandra Zagórska | Michał Hakiel | Stefan Wojdaliński | Władimir Olderogge | Jan Dąbrowski (porucznik) | Alojzy Sroga | Bolesław Marzec | Jerzy Wypych | Wojciech Petkowicz | January Grzędziński | Jan Rogowski (podpułkownik) | Michał DowgirdOceń: Romuald Waga