Bronisław Gorgol, znany również pod pseudonimami „Edmund”, „Karol” oraz „Sokół”, przyszedł na świat 14 października 1885 roku w Lublinie. Był to nieprzeciętny człowiek, którego życie zostało naznaczone działaniami na rzecz niepodległości i socjalizmu.
W swojej karierze politycznej, Gorgol odegrał istotną rolę jako d działacz niepodległościowy, angażując się w różnorodne inicjatywy mające na celu przywrócenie suwerenności narodowej. Jednym z bardziej znaczących momentów w jego życiu była akcja pod Bezdanami w 1908 roku, w której brał udział, będąc ważnym uczestnikiem tego wydarzenia historycznego.
Bronisław Gorgol zmarł 1 lipca 1925 roku, pozostawiając po sobie ślad w historii Polski jako osoba zaangażowana w walkę o lepszą przyszłość swojego narodu.
Życiorys
Bronisław Gorgol był postacią o bogatej historii, urodził się jako syn Jana, cieśli, w rodzinie, która doczekała się sześciorga rodzeństwa. Już w dzieciństwie, w wieku dziewięciu lat, znalazł się w areszcie, gdzie został ukarany rózgami za rozdawanie ulotek sprzeciwiających się koronacji cara Mikołaja II Romanowa. Ta wczesna forma oporu znacząco wpłynęła na jego dalsze życie.
W 1898 roku rozpoczął pracę jako pomocnik murarski, a rok później, w 1899, znalazł zatrudnienie w fabryce wag Hessa. W latach 1901-1906 pracował jako giser w fabryce maszyn rolniczych Wolskiego, gdzie swoje umiejętności rozwijał w zbrojnej walce o sprawiedliwość społeczną. W 1904 roku brał udział w demonstracji nad grobem księdza Piotra Ściegiennego, co odzwierciedlało jego zaangażowanie w sprawy narodowe.
W 1905 roku dołączył do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), a od 1906 roku był częścią Organizacji Bojowej tej partii. Jego aktywność w tej organizacji zaowocowała między innymi akcją na urząd Gminy w Wólce, która miała miejsce 16 grudnia 1906 roku. Po aresztowaniu, w ramach protestu przeciwko przedłużającemu się śledztwu, wziął udział w pięciodniowej głodówce.
Za swoje działania Gorgol został skazany na dwa lata zesłania do guberni wiackiej, jednak szybko udało mu się uciec do Polski. Od września 1907 roku wznowił swoją działalność w Organizacji Bojowej PPS – Frakcji Rewolucyjnej. Bohatersko brał udział w licznych akcjach, w tym pod Szydłowcem, Tumlinem i Bezdanami.
W maju 1909 roku w Krakowie ukończył szkołę bojową, a w sierpniu uczestniczył w XI (II) Zjeździe PPS – Frakcji Rewolucyjnej w Wiedniu. W latach 1910-1911, jako instruktor bojowy i kierownik pracy PPS w Płocku, był zaangażowany w akcje бойowe, w tym na furgon pocztowy pod Zbójnem oraz w ekspropriację pieniędzy monopolowych w Płocku.
W kwietniu 1911 roku uczestniczył w ostatniej akcji bojowej OB na furgon pocztowy pod Turkiem, po czym wyjechał do Galicji. Powrócił jednak do zaboru rosyjskiego, gdzie w 1912 roku został aresztowany i uwięziony w Kielcach. W 1914 roku szczęśliwie został uwolniony przez żołnierzy Legionów Polskich.
Po ucieczce z więzienia, Gorgol zaangażował się w walkę w I Brygadzie Legionów Polskich, gdzie początkowo pracował w oddziale wywiadowczym, a następnie w kawalerii pod dowództwem Beliny, osiągając stopień sierżanta. Po kryzysie przysięgowym w 1917 roku, kontynuował działalność w Polskiej Organizacji Wojskowej.
W 1920 roku zgłosił się do wojskowej służby pomocniczej. Niestety, zmarł w 1925 roku, ale w 1930 roku został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami jako wyraz uznania za jego wkład w walkę o wolność i niepodległość Polski.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Wincenty Wnuk | Antoni Brzusek | Jerzy Albin de Tramecourt | Władysław Marecki | Aleksandra Zagórska | Michał Hakiel | Józef Jurkowski | Krzysztof Cur | Stanisław Łukasik | Tadeusz Galecki | Karol Lilienfeld-Krzewski | Jarosław Zygmunt | Jerzy Zych | Romuald Waga | Stefan Wojdaliński | Władimir Olderogge | Jan Dąbrowski (porucznik) | Alojzy Sroga | Bolesław Marzec | Jerzy WypychOceń: Bronisław Gorgol