Stefan Wojdaliński

Wojsko i służby mundurowe

Stefan Wojdaliński to postać, która zapisała się w historii Polski jako oficer Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej. Urodził się 19 sierpnia 1899 roku w Lublinie, by wkrótce stać się świadkiem i uczestnikiem burzliwych wydarzeń, które kształtowały losy młodego państwa.

Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 3 czerwca 1920 roku, gdy zginął w okolicach Duniłowicz. Jego odwaga i poświęcenie zostały uhonorowane przyznaniem mu Orderu Virtuti Militari, najwyższego odznaczenia wojskowego w Polsce, które jest przyznawane za bohaterstwo na polu bitwy.

Życiorys

Stefan Wojdaliński przyszedł na świat w rodzinie Ludwika i Michaliny z Barańskich. Ukończył Szkołę Realną Wróblewskiego w Warszawie. Był aktywnym członkiem organizacji patriotycznych dla młodzieży, co z wypływu na to, że postanowił dołączyć do Polskiej Organizacji Wojskowej.

W dniach od 20 października 1918 do 24 maja 1919 był uczniem klasy „F” w Szkole Podchorążych. 12 czerwca 1919 roku, w wyniku zaawansowanej edukacji wojskowej, został mianowany na podporucznika w piechocie, co oznaczało jego przydział do Obozu Dęblińskiego Inspektoratu Szkół Piechoty. Następnie, w ramach służby wojskowej, został skierowany do 36 pułku piechoty Legii Akademickiej, gdzie obejmował funkcję dowódcy plutonu karabinów maszynowych.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej jego odwaga została szczególnie uwidoczniona. Z własnej inicjatywy brał udział w walkach pod Duniłowiczami, gdzie na eksponowanej pozycji ostrzeliwał wroga, co zapobiegło okrążeniu polskich oddziałów. Niestety, zginął na polu bitwy, trafiony kulą karabinową. Za swoje bohaterstwo został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Przypisy

  1. Lista strat 1934, s. 986.
  2. a b c Polak (red.) 1991, s. 159.
  3. Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930, s. 434.
  4. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 70 z 26.06.1919 r., poz. 2235.

Oceń: Stefan Wojdaliński

★★★★★
Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:9